ආශාවරී
අද වෙනකොට මගේ වයස අවුරුදු 35 ක්. මම දැන් ආදරණීය ස්වාමි පුරුෂයෙක් ඉන්න භාර්යාවක්. ලස්සන හුරතල් දුවෙක්ගෙයි පුතෙක් ගෙයි අම්මා කෙනෙක්. මම මේ කියන්න හදන්නේ මගේම පොඩි පුතා ගැන මගේ හිතේ ආදරණීය වගේම වනචර හැඟීම් වලින් මගේ මුළු ලෝකෙම පිරිව්ව විදිහ.
ටික ටික මගේ හිත පුතාගේ පැත්තට ඇදිලා යන්න පටන් ගත්තේ පුතා ඉගෙන ගත්ත ගල්කිස්ස හේන පාරේ තියෙන පිරිමි පැසැලට මට පත්වීම ලැබුණට පස්සේ. මම රැකියාව කරේ උපාධිධාරි ගුරුවරියක් විදිහට. ඒ උනත් මට මුල ඉඳලම උගන්නන්න ලැබුණේ 3 – 4 වසර වල ළමයින්ට. එහෙම උනේ පොඩි ළමයින්ගේ අධ්‍යාපනයේ අඩිතාලම වැටෙන කාලෙදි ඒ පැටවුන්ට හොඳම අධ්‍යාපනයක් දෙන්න ඕනෙයි කියලා. දෙපාර්තමේන්තුවේම තීන්දු තීරණ හින්දයි. මම පුංචිම ළමයින්ටත් වඩා පැඟිරි වයසේ ළමයින්ට කැමති උනත්. රස්සාවේ ස්වභාවය නිසා මට ඒ පන්ති දෙක බාර ගන්න උනා. 3 – 4 පන්ති කිව්වට මම උගන්නන්නේ එක අවුරුද්දකට එක පන්තියකට විතරයි. ඒ කියන්නේ 2 වසර පාස් වෙච්ච ළමයි 3 වසරෙ මගේ පන්තියට මම බාරගන්නවා. ඊළඟ අවුරුද්දෙදි මම ඒ පැටවු ටිකත් එක්කම 4 වසරටත් ගිහින් ඒ ළමයින්ටම උගන්නනවා. ඒ කියන්නේ මගේ හැම ශිෂ්‍යයෙක් එක්කම මම එක දිගට අවුරුදු දෙකක් ඉන්නවා. ඒ නිසා ළමයිනුත් මට ගොඩක් හිතවත් වෙනවා. මමත් පොඩි පැටවුන්ට ආදරෙයි වගේම ගොඩක් ආසයි.
මම වල් කෙල්ලෙක් වෙන්න පටන් ගන්නේ මම ඉස්කෝලෙ 6 වසරේ ඉඳලා. මගේ හොඳම යෙහෙළිය මට පෙන්නන පාරේ මමත් හරිම ආසාවෙන් මේ වෙනකම්ම යනවා. හැබැයි මම මොන වල්කම කරත් අම්මගේ තාත්තගෙ නම්බුව නැති නොවෙන්න පරිස්සමට හැමදේම කරා. ඒ ගැන මගේ හිතේ තියෙන්නේ ලොකු සතුටක්. මම හිතන්නේ මම වේස ගැණියෙක් නෙමෙයි. ඒත් මට අවස්ථාවක් ලැබෙන, හැමවෙලාවකම ආරක්‍ෂිතයි කියලා හිතුනොත් මම ගන්න පුළුවන් උපරිමයෙන්ම සැප ගත්තා. මට අවුරුදු 16 වෙනකොට මම මගේ මල්ලිවයි අම්මවයි මටම අයිති කරගෙන හිටියේ. ඒ මදිවට මගේ පුංචියි, පුංචිගේ දුවලා දෙන්නයි. පුංචිගෙ මහත්තයාවයි විතරක් නෙමෙයි මම මගේ තාත්තවත් අත්‍යරියේ නෑ. ඒ කාලේ ඉඳලම කියන්න පටන් ගත්තොත් නං කතාව සෑහෙන්න දික් වෙයි. ඒ හින්ද මම බැන්දට පස්සේ වෙච්ච දේවල් වලින් පටන් ගන්නං. හැබැයි ඉතින් මේ කතාව කියවලා මේක මුල ඉඳලම දැනගන්න කැමති අය ඉන්නවා නං ඒ ගැන මාව දැනුවත් කරන්න එතකොට මම මුල ඉඳලම කියන්නං.
හැබැයි ඉතින් මට මගේ මල්ලිවයි තාත්තවයි අල්ලගත්ත තරං ලේසියෙන් මගේ පුතාව නං අල්ලගන්න ලැබුණේ නෑ. සෑහෙන්න මහන්සිවෙන්න උනා. ඇයි දන්නවද මගෙ මල්ලි පොඩි කාලේ හරිම අහිංසක උනාට එයාටම ජාතක වෙච්ච මගේ පුතානං හරිම වසයි. එයාගේ වස කම හින්ද මටත් බය හිතුනා කිට්ටු කරන්න.
මට පුතාගේ ඉස්කෝලෙට පත්වීම ලැබෙන්න කලින් ඉගැන්නුවේ කාන්තා විදුහලක. ඒකේ මම අවුරුදු 12 ක්ම ඉගැන්නුවා. ඒකේ මට ආදරේ කරපු ළමයි තාමත් මාව හොයාගෙන අපේ ගෙදරට එනවා. ඒ ඇවිත් පැය ගණන් මාත් එක්ක සතුටු වෙලා යනවා. මාව හොයාගෙන එන හුඟාක් ළමයින්ට මගේ දූත් හරිම කැමතියි. මොකද දූ දන්නවා කාත් එක්ක මම මොන විදිහට සතුටු උනත් එයාට තරං මම වෙන කාටවත් ආදරේ නොකරන බව. ඒ නිසා අපේ වැඩ වලට දූත් හරිම කැමැත්තෙන් එකතු වෙනවා. මගේ දූ අම්මා කෙනෙක්ටත් වඩා වැඩියෙන් මට කිට්ටු උනේ එයාට වයස අවුරුදු 3 විතර ඉඳලා. ඒ අතින් බලනකොට මම අපේ අම්මට වඩා වාසනාවන්තයි. මොකද මගේ අම්මා මුලින්ම මගේ චු
එකේ රස දැනගත්තේ මට අවුරුදු 12 දී. ඒ ඉඳලා මේ වෙනකනුත් මගේ අම්මට සතියකට වඩා මම නැතුව ඉන්න බෑ. මගේ අම්මට ඊට වැඩි කාලයක් මගේ චිච්චිය රහ බලන්න බැරි උනොත් මම ඉන්න තැනට මාව හොයාගෙන එනවා. අම්මට මං ගාවට එන්න බැරි උනොත් මම හරි අම්මව හොයාගෙන යනවා. මමත් වැඩිපුරම අම්මව බලන්න යන්නේ අම්මවත් සතුටු කරලා මල්ලිට පොඩ්ඩක් තුරුල් වෙලා ඉන්න පුළුවන් හින්ද. පොඩි කාලේ මගේ ඇස් දෙකට වගේ මම ආදරේ කරේ මගේ අම්මටයි මල්ලිටයි. මල්ලිගෙනුයි අම්මගෙනුයි මම සතුටු උනේ දෙවිදියකට හින්ද මම ඒ දෙන්නටම ගොඩක් ආදරේ කරා. ඒ විතරක් නෙමෙයි ඒ දෙන්නටත් එක ඇදේ නිදාගන්න ආසාව ඇති කෙරෙව්වෙත් මමමයි. ගෙදර ඉන්න කාලේ මල්ලිට මගේ වූ වලේ නාන්න මොනතරම් ආසාවක් තිබුණත් එයාට ඒක තහනම් ප්‍රදේශයක්. හැබැයි මගේ වට්ටක්කෙ හිල් කරං ඇතුළට යන්න නං මම ඕනෙම වෙලාවක මල්ලිට අවසර දීලයි තිබුනේ.
නතරට වල් කෙල්ලෙක් උනත් හැබැයි ඉතින් මම මොනතරං වල් කෙල්ලෙක් උනත් මම හොඳට දන්න කියන මගේම අයව සතුටු කරල තමයි මමත් සතුටු උනේ. හැබැයි මම පිට අයටත් පොඩි චාන්ස් එකක් දුන්නා. ඒ තමයි මගේ අම්මගෙන් මට ලැබුණු වටිනම දායාදය බස් එකේ යන එන කොට ගෑණු පිරිමි බේදයක් නැතුව හැමෝටම කැමති විදිහකට පාවිච්චි කරන්න ඉඩ දීපු එක. ඒ තමයි අම්මගෙ එකටත් වඩා ලොකු මගේ වට්ටක්කේ.
මේක මගේ කතාව ගැන හැඳින්වීමක් විතරයි. මේක පිටු ගාන අඩු වෙච්ච එක ගැන සොරි. ඒත් කියවන ඔයාලගේ කැමැත්ත අනුව ඊළඟ කොටසේ ඉඳලා මම පිටු ගොඩක් ලියන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. දැන් ඔයාලා හිතන්න බලන්න මම ලෑටි පපුවක් තියෙන. මම වක්කං ඉගෙන ගත්ත අවුරුදු 11 ඉඳලද. එහෙම නැත්තං හොඳට ඇගපත හැදිලා වල්ලං වලිනුත් පරිනත වෙලා මගේ කසාදෙ සිද්ධ වෙච්ච කාලේ ඉඳලා කතාව පටන් ගන්නවද කියලා. වැඩි මනාපෙට මම කතාව පටන් ගන්නවා.
ජයවේවා…….
මීට වලත්ති.
(මගේ ගුරු වෘත්තිය නිසා මට වැඩි වෙලාවක් කම්පියුටර් එක ළඟ ගත කරන්න පුළුවන්. ඒ හින්ද මම හිතනවා මට ඉක්මණින්ම කතාව ටයිප් කරන්න පුළුවන් වෙයි කියලා. හැබැයි ඉතින් ඒ වෙලාවට මගේ චිචිචිය කිචි කැවෙන්න ගත්තොත් නං මොනවා හරි කරගන්න නිවාඩුවක් ගන්න වෙනවා. ඒකටත් වැඩි වෙලාවක් යන එකක් නෑ. දූයි පුතයි හුඟක් වෙලාවට ගෙදරම ඉන්නවනේ)
